آموزش کارکنان

وظایف آموزشی سرپرستان

آموزش کارکنان ، یکی از وظایف مهم سرپرست است . آموزش باید همیشگی باشد ، زیرا آموزش ، بهترین روش برای تأمین نیروی انسانی بهره ور است که هرگز بی فایده نخواهد بود . سرپرست باید اعتقاد کافی به اهمیت آموزش زیردستان داشته باشد ،حتی زمانی که آموزش زیردستان را به بخش آموزش یا دیگران می سپارد باید نظارت بر کار آموزش داشته باشد . سرپرستی که به آموزش کارکنان خود علاقه دارد و در این زمینه نقش فعالی ایفا می کند ، بخشی با سطح بالاتر از کیفیت و کمیت محصول را خواهد داشت . از جمله دلایل اصلی که باعث عدم کیفیت می شود ، عدم آموزش مسئولیت به مدیران و سرپرستان است .

سرپرستان باید رابطه مستقیم بین آموزش را با کیفیت کالا، خدمات ،سودآوری و همچنین با موقعیت های رقابتی درک نمایند .

آموزش در حیطه مسئولیت مدیرو سرپرست است ، آموزش بهبود و همیشه سودمند است . گرچه فایده آن همیشه واضح نیست . اموزش ، ایجاد مهارت ها و دانش برای آینده نزدیک است . به خاطر داشته باشید که آموزش باید توسط استادی که دارای مهارت است صورت پذیرد . وقتی مهارت نادرست فراگرفته شود ، امکان تغییر آن به گونه ای که اقتصادی باشد ، امری محال است . بنابراین ، آموزش باید از همان آغاز به درستی صورت گیرد . مسئولیت های آموزشی را در سازمان های بزرگ می توان بر طبق خط و مشی های ارائه شده به مسئولین آموزش واگذار نمود .

اهم وظایف آموزشی سرپرستان :

1-      برآورد احتیاجات آموزشی کارکنان

2-      تنظیم برنامه های آموزشی با توجه به نیازهای آموزشی

3-      پیش بینی وسایل ، مربی ، کلاس درس و سایر تسهیلات لازم جهت آموزش

4-      نظارت در اجرای صحیح برنامه های آموزشی

5-      تشویق سرپرستان و کارکنان به کسب دانش و افزایش مهرات های لازم

6-      کنترل و ارزیابی عملکرد برنامه های آموزشی

7-      تنظیم گزارشات بعد از آموزش و ارائه به مدیریت مؤسسه

مزیای آموزش های شغلی کارکنان

-          افزایش بهره وری،بهبود کیفیت،سودآوری و عرضه خدمات بهتر

-          بهبود روش های انجام کار

-          کاهش اتلاف منابع مالی و انسانی

-          کاهش میزان سرپرستی بر کارکنان

-          آشنا ساختن کارکنان با حقوق ، بیمه ، شرح وظایف و امتیازات شغلی آنها

-          افزایش و تقویت روحیه و اعتماد به نفس در کارکنان

-          کاهش ضایعات ، هزینه ، تعمیرات و تعویض قطعات

-          بهبود ارتباطات سازمانی

-          رفع تعارضات و کم شدن حوادث و اتفاقات

-          بهبود دانش و مهارت های شغلی ، تخصصی و فنی در کار

-          کمک به تحقق هدف های سازمان و مدیریت

-          کمک به رشد و بالندگی شخصی و سازمانی و ارتقاء کارکنان

-          افزایش توانائی یادگیری در زمینه های شناختی ، عاطفی و حرکتی

برنامه ریزی آموزشی

علیت وجود برنامه ریزی آموزشی در سازمان ها ، انسجام و وحدتی است که باید در انجام فعالیت ها و اقدامات لحاظ گردد . برنامه ریزی عبارت است از : پیش بینی مقاصد آموزش و تعیین شرایط و ملزوماتی که به بهترین و اثر بخش ترین وجه ما را به مقاصد مذکور برساند .

مراحل برنامه ریزی آموزشی :

1-      نیازسنجی یا برآورد نیازها

2-      هدف گذاری

3-      انتخاب محتوای برنامه

4-      گزینش روش های آموزشی

5-      پیش بینی شرایط و ملزومات اجرایی

6-      اجرای برنامه

7-      ارزشیابی و ارائه بازتاب

تدوین هدف در برنامه ریزی

هدف : نقطه ای که قصد رسیدن به آن را داریم و می خواهیم با مجموعه ای از اعمال آموزشی به آن نقطه برسیم . نیازهای مشخص شده می توانند مبنای کار انتخاب هدف ها قرار گیرند . ابتدا اهداف کلی و سپس اهداف جزئی و در نهایت برای سادگی و سهولت امر اجرای محتوای آموزشی ، باید اهداف را به صورت رفتاری و عملیاتی مشخص نمائیم .

محتوای دوره آموزشی : محتوای آموزشی باید متناسب با نیازها ، اهداف تعیین شده ، ویژگی های کارکنان ، ارتقاء و بهبود کیفیت کاری و شغلی صورت گیرد .

روش های آموزش کارکنان

روشهای آموزشی باید متناسب با هدف ها ، محتوای آموزشی ، تعداد فراگیران و نوع مهارت قابل یادگیری و شرایط اجرایی انتخاب شوند . در سازمان ها برای افزایش مهارت و دانش کارکنان روش های گوناگونی را به کار می برند ،از جمله :

1-      کارآموزشی ضمن خدمت(حین کار)

2-      کارآموزشی استاد شاگردی

3-      آموزش و کار آموزش در شایط مشابه قبل از آغاز کار

4-      کارآموزشی همراه با آموزش نظری (ترکیبی)

مطالعه کار (اصول زمان سنجی و روش سنجی )

اهمیت و ضرورت مطالعه کار

آموزش مطالعه کار ، با تأکید بر مطالعه روش یکی از نیازهای اساسی سرپرستان می باشد و در بهبود عملکرد کارکنان و افزایش کارآیی آنها نقش بسزائی دارد . مطالعه کار به ما کمک می کند تا از منابع تولید ، سرمایه ، فضا و محیط کار ، ابزار و ماشین آلات و زمان استفاده بهتری داشته باشیم. از جمله مهمترین دلایل اهمیت مطالعه کار ، افزایش کارآیی و تعیین استانداردهای کاری می باشد .

در تهیه و تدارک برنامه ریزی برای یک کار تولیدی ، در یک دوره مشخص ، مدیریت تولید به نحوی عمل کند که ماشین و نیروی انسانی به عنوان مهمترین عوامل تولید ، نه بیکار باشند و نه از پتانسیل واقعی خود بیشتر عمل کنند .

تعریف مطالعه کار

مطالعه کار شیوه علمی بررسی و تجزیه و تحلیل کار به طور منظم می باشد که موجب حذف فعالیت های غیر ضروری و رسیدن به روش های بهتر انجام کار می شود .

مطالعه کار عبارت است از : به کارگیری تکنیک هایی مانند روش سنجی و کارسنجی برای بهبود کارآیی و افزایش اثر بخشی در سازمان

شیوه های مطالعه کار    

الف : روش سنجی : عبارت است از ثبت منظم و بررسی دقیق روش های انجام کار و پیشنهاد شیوه های اصلاحی به منظور افزایش بازدهی و کاهش هزینه و ساده تر کردن عملیات یا ثبت منظم و بررسی دقیق و انتقادی روش موجود کار برای رسیدن به روش آسان تر ، مؤثر تر و ارزان تر

ب: کارسنجی یا زمان سنجی : عبارت است از به کارگیری تکنیک  هایی برای تعیین زمان انجام کار معین به وسیله ی یک فرد واجد شرایط در سطحی قابل قبول و در تعریفی دیگر زمان سنجی را اندازه گیری دقیق و صحیح مدت زمانی که برای انجام هر فعالیت یا کار مصرف می شود ،گویند

مراحل مطالعه روش(روش سنجی):

طرح شش مرحله ای برای بهتر کردن روش های کار عبارتند از :

1-    انتخاب کردن(select)

2-    ثبت کردن(Record)

3-    بررسی کردن(Examine)

4-    گسترش دادن(Develop)

5-    اجرا کردن(Instal)

6-    ابقاء(Maintain)

 ضرورت و اهمیت سرپرستی 

موقعیت مدیریت سرپرستی در منطقه سوم از هرم سازمانی قرار دارد. ارزش و اهمیت سرپرستی از آن جهت است که نظارت مستقیم بر اجرای عملیات و نظم و انضباط کامل در هر سازمان، کارگاه یا شرکت را دارد. سرپرستان دارای عناوینی چون مدیران خط مقدم، مدیران صف، رئیس بخش و مدیر اداره کارها و امور می باشند و مسئولیت تولید کالاها و خدمات را برعهده دارند. سرپرستان مسئولیت مدیریت و سرپرستی گروهی از کارکنان غیرمدیریتی را عهده دار می باشند. عمده ترین زمینه کاری آنها، کاربرد قوانین، مقررات و دستورالعمل های سازمانی در جهت رسیدن به تولیدی کارآمد، ارائه کمک­های فنی و انگیزش زیردستان می باشد. افق زمانی آنان کوتاه مدت بوده و دغدغه ذهنی شان تحقق اهداف روزانه (تولیدی) است.

سرپرستان مسئولیت بسیار و اختیار اندک دارند و بیش از هر رده ای باید خود را با نقش های زیردستان، هم­ترازان و بالادستان سازگار نمایند.

سرپرستان در چگونگی به کارگیری منابع انسانی وظیفه بسیار حساس و تعیین کننده ای بر دوش دارند. این گروه با داشتن نقش کلیدی، تمامی وظایف و مسئولیت های مدیران را در سطح اجرایی برعهده دارند و کلیه تصمیمات متخذه را در چارچوب قوانین و دستورالعمل ها و در قالب برنامه های کاری بوسیله نیروهای انسانی اجرا می کنند.

سرپرست ها حلقه های ارتباطی موثری میان کارکنان و مدیریت هستند و با استفاده صحیح از امکانات و منابع موجود، هماهنگی میان افراد و واحدهای سازمانی را فراهم می سازند. اهمیت و جایگاه آنها در هر سازمان ایجاب می کند تا مانند سار مدیران در راستای بهسازی نیروی انسانی همواره از آموزش های نظری و عملی برخوردار باشند تا با رفع نیازهای علمی و فنی خود به سطح مطلوبی از آگاهی، دانش و مهارت های فنی دست یابند و از موقعیت شغلی مناسب و شایسته ای بهره مند گردند.       

سرپرست (مدیر عملیاتی) کیست؟

 سرپرست فردی است که در پایین ترین رده یا حد سلسله مراتب مدیریت در سازمان قرار دارد و به طور مستقیم و چهره به چهره و با متصدیان مشاغل گوناگون یک واحد خاص از سازمان کار می کند.

از آنجا که سرپرستان کلید اصلی تولید در سازمان هستند اغلب با مشکل «وفاداری دو گانه» یعنی وفاداری نسبت به روسا و نسبت به افراد تحت نظارت خود مواجه هستند. از این رو صاحب­نظران سرپرست را «مدیر خط اول» و «مهمترین عامل در ایجاد روابط انسانی کارآمد در سازمان» و یا «سنگ بنای طاق سازمان» معرفی می کنند. 

 * تعاریف دیگر از سرپرست:

 - مدیریتی که نزدیک ترین فاصله را با بخش تولید دارد سرپرست گویند.

 - بخش وسیعی از مدیران که برای برنامه ریزی و کنترل کار یک گروه، اعمال قدرت کرده و مسئولیت می پذیرند و از طریق ایجاد و حفظ تماس و ارتباط نزدیک به انجام اقدامات لازم در این زمینه می پردازند را سرپرست می گویند.

 - سرپرست کسی است که مسئولیت عده ای از کارکنان را برعهده دارد و به آنها دستور کار می دهد و بر کار آنها نظارت مستقیم دارد. بنابراین سرپرست یک مدیر اجرایی یا عملیاتی است که هدایت و رهبری مستقیم عده ای از کارکنان را بر عهده دارد. 

  نقش های مدیریتی سرپرستان

 در مجموعه فعالیت های تولیدی و خدماتی، سرپرستان نقش ویژه ای دارند. آنها علاوه بر ارتباط بین مدیران و کارکنان کلیه فعالیت های کاری کارکنان را نیز به سوی اهداف مدیریت هدایت می کنند. در این رابطه صاحب­نظران نقش سرپرستان را مورد توجه قرار داده اند که نتایج برخی از این پژوهش ها عبارتند از:

 الف- کیت دیویس

 - سرپرست به عنوان یکی از کارکنان

 - سرپرست به عنوان فرد واسطه

 - سرپرست به عنوان فرد ماهر در روابط انسانی

 - سرپرست به عنوان یک فرد کلیدی و مهم

 ب- منیزبرگ

 - نقش ارتباطی

 - نقش اطلاعاتی

 - نقش تصمیم گیری 

* ویژگی های عمومی سرپرستان موفق :

از جمله ویژگی های سرپرستان موفق و کارآمد در زمینه های کاری بر اساس مطالعات دهه های اخیر می توان به موارد زیر اشاره کرد:

 - وقوف به محتوای کار

 - قدرت یاد دادن

 - داشتن دید وسیع

 - شهامت

 - رعایت ملاحظات اخلاقی و ارزشهای معنوی در محیط کار(حفظ تقدیس محیط کار)

 - تدبیر داشتن

 - حس کنجکاوی و توانمندی ذهنی

 - کنترل احساسات و هدایت آن در یک کانال عقلانه

 - انصاف و عدالت

 - داشتن شرایط احراز سرپرستی

* انواع وظایف سرپرستان

الف- در ارتباط با افراد تحت نظارت:

احترام گذاشتن، ارایه الگو و نمونه هایی از وقت شناسی، خلاقیت، پاکیزگی و...
گوش دادن به نظرات، آگاه ساختن افراد از نحوه­ی انجام درست فعالیت ها، آشنایی با قوانین و اصول رفتار، انتخاب افراد بر اساس ضوابط علمی، رعایت انصاف بین افراد و واگذاری مسئولیت ها بر اساس استعداد ها و علایق، آموزش به کارکنان، دستورد دادن معقول،فراهم کردن امکانات لازم، تشویق افراد، توجه به شکایات کارکنان و... .

ب- در ارتباط با بالادستان:

پذیرش کامل مسئولیت های واحد تحت نظارت و پرهیز از بهانه برای عدم پذیرش مسئولیت ها، آگاهی دهی به رئیس درباره پیشرفت های انجام شده، آگاهی از انتظارات مقام بالاتر، آگاه ساختن رئیس مستقیم از مطالب و موضوعات لازم و نیز کیفیت کار کارکنان، تصحیح اقدامات افراد تحت نظارت، ارائه گزارش کار به مافوق

ج- در ارتباط با بخش های دیگر سازمان:

همکاری باسرپرستان واحدهای دیگر سازمان، همکاری با مدیریت امور اداری، درک مشکلات سرپرستان واحدهای دیگر، پذیرش پیشنهادهای سرپرستان سایر واحدها با خوشرویی، استفاد هاز متخصصان شاغل در واحدهای دیگر برای حل مشکلات، آگاهی از روش های موثرتر کار با دستگاه ها و ابزارهای سایر واحدهای سازمان

  د- در ارتباط با کار:

آشنایی با وظایف، ابزار و فعالیت های افراد تحت نظارت، برنامه ریزی کارهای افراد و پیش بینی تحولات آتی، نظارت بر کار افراد، حل مشکلات مربوط به کار، نیروی انسانی و...، روزآمد کردن اطلاعات و دانش، نظارت بر جریان کارها، کسب اطمینان از صحت انجام کار ورفع مشکلات احتمالی

ه- در ارتباط با محیط کار:

ایجاد نظم و ترتیب، نگهداری و کاربرد صحیح ماشین آلات، نظافت محل کار، ایمنی و بهداشت در محیط کار، ایجاد آرامش روانی برای کارکنان

تعاریف سازمان :

1- سازمان عبارت است از : همکاری و هماهنگی معقول افراد برای انجام مقاصد مشترکی که در پیش دارند .

2-سازمان عبارت است از: کوشش جمعی و عمده ی عده ای از افراد که برای رسیدن به هدف مشترکی که هریک از افراد به تنهایی از رسیدن به آن عاجزند با یکدیگر همکاری و معاونت می نمایند .

3- رابینز سازمان را عبارت از : یک ساختار گروهی هماهنگ شده و آگاهانه که در آن فعالیتها به صورت بنیادی و مداوم برای رسیدن به هدف کلی یا مجموعه ای از هدفها جریان دارد ، می داند .

4- در قرآن نیز به نوعی به سازمان اشاره شده است : مفاهیمی از قبیل : شعب ، قبیله ،جمع،حزب ، معشر ،قوم، ملت و امه (امت) که امت در لغت به معنای قصد می باشد و به جماعتی که دارای قصد و هدف مشترک باشند اطلاق می شود.

قران برای امت ها یا سازمان ها سرنوشت مشترک ، نامه ی عمل مشترک ، فهم و شعور ، عمل ، طاعت و عصیان قائل است

عناصر مشترک در تعاریف سازمان

۱) سازمان همیشه از افراد تشکیل می شود.

۲) این افراد به طریقی با یکدیگر ارتباط دارند و بین آنها روابط متقابل برقرار است.

۳) این روابط متقابل را می توان نظام بخشید.

۴) کلیۀ افراد در سازمان دارای هدفهای مشخصی هستند و بعضی از این هدفها در عملکرد آنها اثر می گذارند. هر فرد انتظار دارد که از طریق همکاری در سازمان به هدفهای شخصی خود نیز نایل شود.

۵ـ این روابط متقابل همچنین نیل به هدفهای مشترک سازمان را میسر می کند و اعضای سازمانها برای دست یافتن به هدفهای فردی، حصول هدفهای مشترک سازمانی را دنبال می کنند. با توجه به تعریف فوق، سازمان چیزی جز روابط متقابل بین افراد نیست و ساختار سازمانی این روابط متقابل را که شامل تعیین نقشها، روابط بین افراد، فعالیتها، سلسله مراتب هدفها و سایر ویژگیهای سازمان است، منعکس می نماید.

علل گسترش سازمان ها :

در گسترش سازمان ها عوامل متعددی م<ثر بوده اند از جمله :

1- تنوع احتیاجات معنوی و مادی

2-  گسترش علوم و افزایش دانش بشری

3- پیشرفت های صنعتی و فن آوری

4- تغییر روش تولید و اشکال زندگی

5- توسعه شهر نشینی

6- گسترش مشاغل ، حرفه های مختلف ، ضرورت تقسیم کار و استفاده از توانائی ها ، معلومات و مهارت های افراد مختلف در هر سازمان

کارهای مدیران بر حسب سطوح سازمانی متفاوت است. گرچه بعضی از صاحبنظران چهار سطح مدیریت را برای هر سازمان قائلند، اما اکثر آنان بر سه سطح ذیل تأکید دارند:

1-    مدیریت عملیاتی (سرپرستی)

2-    مدیریت میانی

3-    مدیریت عالی

1-   مدیران عالی یا ارشد

گروهی از میدان که در بالاترین جایگاه مدیریت و در بالای هر م سازمانی قرار دارند و سیاست های کلی ، برنامه ریزی های کلان ، طرح های دور برد و برنامه های راهبردی سازمان را تهیه و تصویب کرده و بر کلیت سازمان نظارت و هماهنگی اعمال می نمایند ، که رئیس جمهور ، هیأت وزیران و معاونان آنان را شامل می شود .

2- مدیران میانی یا مدیران واسطه در رده دوم

این مدیران مسئول اجرای خط و مشی ها و سیاست های کلی و تعبیر و تفسیر سیاست ها می باشند و به اهداف فرعی می پردازند تا اطلاعات لازم را از سطح پائین تر گرفته و به مدیریان ارشد ارائه نمایند و در این منطقه مدیریان کل ، معاونان ، رؤسای سازمان ها ، ادارات و معاونان آنان قرار دارند .

3- مدیران عملیاتی (سرپرستان)

مدیریت عملیات ، مدیریت ارائه خدمات و تولیدات است و هدف آن هماهنگ کردن کوشش ها و تلاش ها و به کارگیری منابع و امکانات برای ارائه و حصول خدمات و تولیدات به بهترین وجه ممکن می باشد .

مدیریت عملیات عنوان کلی است که هم مدیر و سرپرست تولیددر یک مؤسسه یا کارگاه تولیدی و هم مدیر و سرپرست خدماتی در یک سازمان خدماتی را در بر می گیرند ، چه هر دویی این مدیران عملیاتی را برای وصول به اهداف سازمانهای شان که ارائه خدمات و تولیدات است انجام می دهند و هر دو صرف نظر از نوع خدمت یا محصولشان مدی و سرپرست عملیاتی و اجرائی می باشند .

سرپرستان اشخاصی هستند که در مؤسسات صنعتی با کارگران و سازمانهای دولتی با کارمندان مامور اجرای عملیات به طور دائم در تماس بوده و مستقیماً مسئول عملیات آنها می باشند . در ضمن بیشتر فعالیتهای اجرائی و اصلی سازمان در این منطقه انجام می شود . به عبارت دیگر در این منطقه رؤسای قسمتها، ادارات ، کارگاههای تولیدی ، مدیران بخش ها ، و معاونان آنان قرار دارند که در تماس نزدیک با کارکنان می باشند و مسئول صحن اجرای وظایف و عملیات آنها هستند .

مدیران رده عملیاتی بیشتر وقتشان را با زیردستان ، مقداری از آن با همکارن و اندک زمانی را با ما فوق ها و یا افراد خارج از سازمان می گذرانند.سخن کوتاه اینکه مدیران رده عملیاتی زندگی کاری فعالی را سپری می کنند و بیشتر وقتشان صرف حل و فصل مسائل آنی می شود و برای پرسنل خود مأموریت های کاری خاص تعیین می کنند و باید برنامه عملیاتی ، تفصیلی و کوتاه مدت طرح ریزی کنند .

وظیفه سرپرست ها ، هدایت ، کنترل و توزیع ورودیها ، اجرای فرآیند و تحلیل بازخوردها جهت اصلاح و شناسائی و حل مشکلات است . یک سرپرست یه عنوان عامل ارتباطی میان مدیریت سطوح بالاتر و کارکنان به شمار می رود و باید اهداف ، استراتژی ها و برنامه های کلان تعیین شده را به مرحله اجرا بگذارد .

4- منطقه عملیاتی

وظایف افراد شاغل در این منطقه ، اجرای عملیات اصلی در سازمان ، کارگاه و ... می باشدمانند کارشناسان و کارمندان ، استادان ومدرسان و ...

انواع مکاتب مدیریت 

1) مدیریت کلاسیک

- مدیریت علمی

-نظریه مدیریت اداری

-نظریه بوروکراسی (دیوان سالاری)

2) مدیریت نئوکلاسیک ( روابط انسانی )

3) مدیریت سیستم سازمانی

- مدیریت سنتی

  - مدیریت مدرن 

****************

مكتب كلاسيك

تیلور ، مکتب کلاسیک را پایه گذاری کرد ونظریه او به این صورت بود که   

 ماشین =انسان

 همان طور که برای ماشین هزینه می شود تا در دراز مدت کار کند برای انسان نیز هزینه کنیم تا انگیزه آن از بین نرود . 

وی نیازهای اولیه وثانویه را تا حد امکان تامین کرد ولی نیازهای روحی را لازم نمی دانست .

مکتب نئو کلاسیک

   دو یا سه دهه بعد از مکتب کلاسیک - دانشمندانی به نام های مایو وماک گریگورمکتب کلاسیک  را مورد بررسی قرار دادند مایو دریافت که  علاوه بر نیازهای اولیه و ثانویه باید به نیازهای روحی افراد نیز اهمیت داد ه شود .وی به این نتیجه رسید که انسان ماشین  نیست. بلکه دارای روح و تفکر بوده .

 تعاریف و فرآیند مدیریت

وَجَعلنا مِنهُم اَئمهً یَهدُونَ بِاَمرِنا

برخی از آنان را پیشوایانی قرار دادیم که به فرمان ما مردم را هدایت کنند. آیه 24 سجده

پیامبراکرم (ص):

کسی که متولی امور ده نفر شود ، باید اندیشه چهل نفر را داشته باشد و کسی که مسئولیت اداره چهل نفر را برعهده بگیرد باید عقل و اندیشه چهارصد نفر را دارا باشد .

تعاریف مدیریت :

-مدیریت علم و هنر برنامه ریزی ، متشکل و هماهنگ کردن ، رهبری و کنترل فعالیتهای مختلف به منظور نیل به هدف مشخص است .

- مدیریت عبارت است از هنر انجام دادن کار به وسیله دیگران

- مدیریت کار کردن با و به وسیله افراد و گروه ها برای تحقق هدف های سازمانی می باشد .

- مدیریت عبارت است از فرآیند برنامه ریزی ، سازماندهی ، رهبری ، کنترل و ارزشیابی با استفاده از کلیه منابع انسانی ، مالی ، مادی و اطلاعاتی سازمان به منظور تحقق اثر بخش و کار آمد هدف های آن